Historia Terapii MDMA: Od Utraconego Potencjału po Przełom w Leczeniu PTSD. Wnioski po Specjalistycznym Szkoleniu MAPS

Kryzys w Leczeniu Traumy: Osobisty Punkt Wyjścia

W październiku ukończyłem tygodniowe, intensywne szkolenie certyfikacyjne poświęcone protokołowi psychoterapii zespołu stresu pourazowego (PTSD) wspomaganej MDMA, prowadzone według rygorystycznych standardów MAPS (Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies). To doświadczenie było nie tylko edukacyjne; stanowiło głębokie zanurzenie w metodologię, która jest obecnie przedmiotem najbardziej gorącej i kluczowej debaty w globalnej psychiatrii.¹

Jako terapeuta pracujący na co dzień z traumą, jestem boleśnie świadomy luki w naszych obecnych metodach. Zespół stresu pourazowego (PTSD) dotyka miliony ludzi na całym świecie, a mimo to od ponad dwóch dekad nie widzieliśmy żadnych realnie nowych, przełomowych metod leczenia.² Standardowe terapie, choć pomocne, dla znaczącej części pacjentów – zwłaszcza tych z diagnozą opornego na leczenie PTSD (treatment-resistant PTSD) – pozostają niewystarczające.³

Historia MDMA w terapii to historia dwóch przerwanych rewolucji. Pierwsza, brutalnie zakończona w 1985 roku przez panikę moralną i decyzje polityczne. Druga, na którą wszyscy czekaliśmy, została gwałtownie zahamowana w 2024 roku przez biurokrację regulacyjną.

Ten artykuł to nie tylko chronologiczny zapis faktów. To głęboka analiza oparta na moim szkoleniu i najnowszych danych – analiza tego, dlaczego metoda o tak potężnym, klinicznie udowodnionym potencjale ⁴, napotyka tak ogromny opór. Przede wszystkim zaś, jest to wyjaśnienie, czym ten protokół naprawdę jest i czego nauczyłem się o jego faktycznym działaniu.

Czym Jest MDMA? Demistyfikacja Substancji i Mechanizm Terapeutyczny

Zanim zaczniemy, musimy dokonać kluczowego rozróżnienia, które jest fundamentem całej tej dyskusji. Substancja, o której mówimy, to $3,4-metylenodioksymetamfetamina$, w nomenklaturze farmaceutycznej znana jako Midomafetamina.⁵

Nie ma ona nic wspólnego, poza skrótem chemicznym, z „Ecstasy” czy „Molly”.⁷ Tabletki sprzedawane na czarnym rynku pod tymi nazwami to niemal zawsze koktajl różnych substancji, zanieczyszczeń, a często nie zawierają one w ogóle MDMA.⁷ W kontekście terapeutycznym mówimy o substancji o czystości farmaceutycznej, podawanej w precyzyjnie określonych dawkach, w ściśle kontrolowanym środowisku klinicznym.⁸

MDMA nie jest ani klasycznym stymulantem (jak amfetamina), ani typowym psychodelikiem (jak LSD czy psylocybina), choć posiada pewne cechy obu tych grup.⁵ Jego unikalna wartość terapeutyczna leży w specyficznym „oknie”, które otwiera w ludzkim umyśle. Mechanizm ten polega na:

1. Redukcji strachu: MDMA znacząco obniża aktywność ciała migdałowatego, czyli ośrodka strachu w mózgu. U pacjenta z PTSD ciało migdałowate jest chronicznie nadreaktywne.
2. Zwiększeniu empatii i zaufania: Jednocześnie, prawdopodobnie poprzez uwalnianie neuroprzekaźników takich jak serotonina i oksytocyna, MDMA wzmacnia uczucie zaufania, empatii (do siebie i innych) oraz bezpieczeństwa.⁶

Efekt? Pacjent zyskuje zdolność do przyjrzenia się swoim najbardziej traumatycznym wspomnieniom bez bycia przytłoczonym przez paniczny lęk i emocjonalny ból, który zwykle im towarzyszy. To pozwala na ich rekonsolidację – mózg może wreszcie przetworzyć te wspomnienia, „zapisać” je na nowo, ale już z mniejszym, bardziej adekwatnym ładunkiem emocjonalnym.⁶ Terapia nie polega na zapominaniu traumy, ale na jej zintegrowaniu.

Pierwszy Wzlot i Upadek: Utracony Potencjał Lat 70. i 80.

Odkrycie i „Adam”

Historia MDMA jest pełna ironii. Substancja została po raz pierwszy zsyntetyzowana przez niemiecką firmę farmaceutyczną Merck w 1912 roku.⁷ Cel był prozaiczny – prawdopodobnie miał to być prekursor w syntezie leku hamującego krwawienie.⁷ Nikt nie zbadał jej efektów psychoaktywnych i formuła na dekady trafiła na półkę.

Jej ponowne odkrycie zawdzięczamy genialnemu i kontrowersyjnemu farmakologowi, Alexandrowi „Sashy” Shulginowi. Shulgin, pracując dla Dow Chemical (a później we własnym laboratorium na tyłach domu), zsyntetyzował MDMA w 1965 roku, ale nie przetestował go na sobie. Dopiero gdy w połowie lat 70. usłyszał o „specjalnych efektach” substancji, postanowił ją zbadać. We wrześniu 1976 roku sam ją zażył i zrozumiał, że ma do czynienia z czymś wyjątkowym.⁹

W 1977 roku Shulgin przedstawił MDMA swojemu przyjacielowi, psychoterapeucie Leo Zeffowi.¹⁰ Zeff, wówczas po siedemdziesiątce i planujący emeryturę, był tak poruszony potencjałem terapeutycznym substancji, że odłożył plany i poświęcił resztę życia pracy z nią. Nazwał ją „Adam” – argumentując, że pozwala ona pacjentom powrócić do stanu pierwotnej niewinności, przed zablokowaniem przez wstyd i traumę.

Zeff i sieć terapeutów, których przeszkolił, zaczęli używać MDMA w sesjach terapii par, terapii indywidualnej i do rozwoju osobistego. Szacuje się, że przed delegalizacją, w samych Stanach Zjednoczonych podano około pół miliona dawek w kontekście terapeutycznym.⁹ Była to cicha, podziemna rewolucja w psychoterapii.

Jak Polityka Zabiła Terapię: Kryminalizacja w 1985

Niestety, w latach 80. MDMA „uciekło” z gabinetów. Trafiło na scenę klubową w Teksasie i Nowym Jorku, zyskując nową, chwytliwą nazwę: „Ecstasy”.⁷ Media i agencje rządowe, na czele z Drug Enforcement Administration (DEA), natychmiast podchwyciły temat. Rozpoczęła się moralna panika, skupiona wyłącznie na rekreacyjnym użyciu przez młodzież i rzekomych zagrożeniach, całkowicie ignorująca rosnącą bazę dowodów anegdotycznych z praktyki terapeutycznej.⁵

W 1985 roku DEA ogłosiła zamiar awaryjnej delegalizacji MDMA i umieszczenia go w Wykazie I (Schedule I) – najbardziej restrykcyjnej kategorii zarezerwowanej dla substancji o wysokim potencjale nadużywania i braku jakiejkolwiek wartości medycznej.

Grupa terapeutów i psychiatrów, w tym Zeff, zaprotestowała. Odbyły się formalne przesłuchania sądowe. Po przeanalizowaniu wszystkich dowodów, sędzia administracyjny DEA, Francis L. Young, wydał zaskakującą rekomendację: stwierdził, że MDMA ma udowodnioną wartość medyczną i niski potencjał nadużywania, i zarekomendował umieszczenie go w Wykazie III (Schedule III), co pozwoliłoby na kontynuację badań i legalne użycie na receptę.

W kluczowym momencie, który zdefiniował następne 40 lat, szef DEA zignorował rekomendację własnego sędziego. W 1986 roku MDMA ostatecznie trafiło do Wykazu I, stając się substancją nielegalną na równi z heroiną.⁹ Wszelkie badania i legalna terapia zostały natychmiast zakończone. Pierwsza rewolucja umarła.

Misja Ricka Doblina i Renesans Badań (MAPS)

Reakcją na tę decyzję było powstanie organizacji, która stała się synonimem walki o medyczne MDMA. W 1986 roku, natychmiast po delegalizacji, młody badacz polityki publicznej, Rick Doblin, założył MAPS (Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies).¹⁶

Doblin, który sam inspirował się pracą Leo Zeffa ¹², zrozumiał coś, czego nie rozumiała kontrkultura lat 60. Zrozumiał, że walki z systemem nie wygra się protestem kulturowym, ale rygorystyczną nauką i przestrzeganiem procedur.

Strategia Doblina była genialna w swojej prostocie: MAPS miało stać się „non-profitową firmą farmaceutyczną”.¹⁶ Zamiast lobbować za zmianą prawa (co było skazane na porażkę), MAPS postanowiło grać według zasad systemu: zebrać miliony dolarów z darowizn i przeprowadzić żmudne, drogie i rygorystyczne badania kliniczne Fazy 1, 2 i 3, których wymaga FDA do zatwierdzenia każdego nowego leku. Chodziło o to, by udowodnić naukowo to, co terapeuci z lat 70. wiedzieli intuicyjnie.

Była to powolna, heroiczna praca. Przez dekady MAPS walczyło o fundusze i zgody. Pierwsze zatwierdzone przez FDA badanie na ludziach w USA ruszyło dopiero w 2004 roku.¹² Jednak determinacja Doblina opłaciła się. W 2017 roku, na podstawie niezwykle obiecujących wyników badań Fazy 2, FDA przyznała terapii MDMA w leczeniu PTSD status „Terapii Przełomowej” (Breakthrough Therapy).² To był sygnał dla świata, że po 30 latach na pustyni, MDMA wraca do medycyny.

Naukowy Dowód: Przełomowe Badania Fazy 3

Status Terapii Przełomowej przyspieszył proces i otworzył drzwi do finalnych, wieloośrodkowych badań Fazy 3. To właśnie te badania, prowadzone przez MAPS, a później przez jej komercyjne ramię, Lykos Therapeutics, miały dostarczyć ostatecznych dowodów.

Ich projekt był „złotym standardem” medycyny opartej na dowodach: były to randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badania.⁴ Brały w nich udział osoby z ciężką, chroniczną diagnozą PTSD, często z chorobami współistniejącymi, takimi jak dysocjacja, depresja czy nadużywanie substancji – czyli najtrniejsi do leczenia pacjenci.⁴

Wyniki, opublikowane m.in. w prestiżowym Nature Medicine, były zdumiewające.

W badaniu MAPP1, MDMA wykazało „znaczącą i solidną” (significant and robust) poprawę w objawach PTSD, mierzonych standardową skalą kliniczną CAPS-5. Wielkość efektu (statystyczna miara siły działania interwencji) była niezwykle wysoka ($d=0.91$).⁴

Liczby mówiły same za siebie. Średnia redukcja punktów na skali objawów PTSD (CAPS-5) była niemal dwukrotnie większa w grupie MDMA (-24.4 pkt) niż w grupie otrzymującej placebo i terapię (-13.9 pkt).⁴

Ale najbardziej uderzający był ten wskaźnik: po zakończeniu leczenia, $67\%$ do $71\%$ uczestników w grupie MDMA przestało spełniać kryteria diagnostyczne PTSD, w porównaniu do zaledwie $32\%$ do $48\%$ w grupie placebo.⁸ Co więcej, terapia była generalnie bezpieczna i dobrze tolerowana w kontrolowanych warunkach klinicznych.⁴

Poniższa tabela kondensuje te kluczowe wyniki:

Wskaźnik	Grupa Terapii Wspomaganej MDMA	Grupa Placebo + Terapia	Źródło
Średnia zmiana w skali PTSD (CAPS-5)	-24.4 punktów	-13.9 punktów	4
Odsetek pacjentów bez diagnozy PTSD po leczeniu	$67\% – 71\%$	$32\% – 48\%$	8
Poprawa w skali niepełnosprawności (SDS)	Znacząca statystycznie ($p=0.0116$)	Brak znaczącej poprawy	4

Świat naukowy wstrzymał oddech. Wydawało się, że po dekadach walki, zatwierdzenie leku jest już tylko formalnością.

Czego Nauczyłem się na Szkoleniu: Anatomia Protokołu MAPS

Moje tygodniowe szkolenie ¹ pokazało mi, że dyskusje medialne i naukowe, skupione na liczbach i statystykach, pomijają najważniejszy element: 90% sukcesu tej terapii to psychoterapia, a MDMA jest jedynie jej potężnym katalizatorem.

To, co FDA miała zatwierdzić, to nie „pigułka na PTSD”. To kompleksowy, liczący kilkadziesiąt godzin protokół terapeutyczny, w którym lek jest tylko jednym z elementów.

Struktura Protokołu MAPS

Protokół MAPS, który szczegółowo trenowaliśmy ¹, jest niezwykle rygorystyczny i kładzie absolutny nacisk na bezpieczeństwo i integrację.¹⁸

1. Faza 1: Sesje Przygotowawcze (np. 3 sesje po 90 min). Zanim pacjent w ogóle zobaczy lek, odbywa szereg sesji z dwójką terapeutów (zwykle zespołem mieszanym płciowo). Celem jest budowanie głębokiego sojuszu terapeutycznego, zaufania, edukacja na temat procesu i ustalenie intencji.¹
2. Faza 2: Sesje Eksperymentalne (3 sesje po 8 godzin). To są właściwe sesje z podaniem MDMA (lub placebo w badaniach). Odbywają się w bezpiecznym, komfortowym gabinecie, gdzie pacjent spędza cały dzień pod opieką dwójki terapeutów. Większość pracy odbywa się w ciszy, z opaską na oczy i specjalnie dobraną muzyką, co kieruje uwagę pacjenta do wewnątrz.¹
3. Faza 3: Sesje Integracyjne (np. 9 sesji po 90 min). To kluczowy i często niedoceniany element. W dniach i tygodniach po sesji z MDMA, pacjent, już bez leku, spotyka się regularnie z terapeutami, aby przetworzyć, zrozumieć i zintegrować materiał, który pojawił się podczas sesji eksperymentalnej. To tutaj trudne wspomnienia i nowe wglądy są przekuwane na trwałą zmianę.¹

„Loving Presence”: Terapeutyczne Serce

Nasze szkolenie w Polsce było prowadzone przez dwójkę wspaniałych terapeutów o ogromnym doświadczeniu w badaniach klinicznych dotyczących tej metody pracy opartej na „wewnętrznej leczącej inteligencji”.

To fundamentalnie odróżnia tę pracę od wielu innych podejść. Terapia nie jest dyrektywna. Nie polega na tym, że terapeuta „naprawia” pacjenta czy konfrontuje go z traumą. Opiera się na kilku kluczowych zasadach ¹:

• Mindfulness (Uważność): Zarówno terapeuta, jak i pacjent są trenowani w byciu uważnym na to, co dzieje się w ciele, emocjach i myślach, chwila po chwili.
• „Loving Presence” (Kochająca Obecność): To specyficzny stan umysłu terapeuty – stan otwartej, nieoceniającej, współczującej ciekawości. To właśnie ta „kochająca obecność” tworzy bezwarunkowo bezpieczną przestrzeń, w której pacjent może odważyć się dotknąć swojej traumy.¹
• Organicity (Organiczność): Zaufanie do „wewnętrznej inteligencji leczniczej” pacjenta (inner healing intelligence).¹⁸ Terapeuta nie narzuca agendy. Wierzy, że system pacjenta, odpowiednio wsparty, sam wie, jak się uleczyć.
• Rezonans Limbiczny: Naturalne dostrajanie się stanów emocjonalnych między terapeutą a pacjentem, które wzbudza proces zdrowienia.¹

Ta „elastyczność” i zaufanie do wewnętrznego procesu pacjenta, jak się okazało, stały się jednym z głównych punktów zapalnych w starciu z regulatorem.

Rozdroże w 2024: Kontrast Australii i USA

Gdy świat naukowy czekał na nieuchronne zatwierdzenie terapii przez FDA, nadeszły dwa wstrząsy.

Przełom w Australii (Lipiec 2023)

Pierwszy był pozytywny, choć zaskakujący. W lipcu 2023 roku australijska Therapeutic Goods Administration (TGA) zszokowała świat, przeklasyfikowując MDMA (dla PTSD) i psylocybinę (dla depresji lekoopornej) z Wykazu 9 (Substancje Zakazane) do Wykazu 8 (Leki Kontrolowane).¹⁹

Nie była to jednak pełna aprobata, jak w przypadku standardowego leku. TGA stworzyła ścieżkę „Authorised Prescriber Scheme” (Schemat Autoryzowanego Preskrybenta).¹⁹ Oznacza to, że specjalnie przeszkoleni psychiatrzy mogą ubiegać się o zgodę na leczenie konkretnych pacjentów, ale muszą najpierw uzyskać aprobatę komisji etyki badań naukowych (HREC) i przedstawić „solidny protokół leczenia”.¹⁹

Decyzja ta była szeroko krytykowana przez… samych australijskich ekspertów. Wielu z nich nie było konsultowanych ²⁰ i uznało ten ruch za „przedwczesny”.²² Wskazywali, że opierał się na dowodach o „niskiej lub bardzo niskiej pewności” ²³ i był prawdopodobnie wynikiem silnego nacisku grup lobbystycznych.²³ Australia postanowiła stać się globalnym „królikiem doświadczalnym”.²⁴

Szok w USA: Odrzucenie Wniosku Lykos (Czerwiec-Sierpień 2024)

Wszyscy zakładali, że FDA, która sama nadała terapii status „przełomowej”, pójdzie za ciosem. Stało się odwrotnie.

W czerwcu 2024 roku, zewnętrzny panel doradczy FDA (Psychopharmacologic Drug Advisory Committee) spotkał się, by przeanalizować wniosek Lykos Therapeutics. Wynik głosowania był druzgocący. Stosunkiem głosów 9 do 2 panel uznał, że dane nie wskazują na skuteczność terapii. Stosunkiem 10 do 1 uznał, że korzyści nie przeważają nad ryzykiem.¹⁴

W sierpniu 2024 roku FDA formalnie poszła za radą panelu i wystosowała „Complete Response Letter” (CRL) – oficjalne odrzucenie wniosku, żądając od Lykos przeprowadzenia dalszych badań.¹⁴ Rewolucja znów została zatrzymana.

Dogłębna Analiza: Dlaczego FDA Powiedziała „Nie”?

Analiza argumentów panelu doradczego FDA jest fascynująca i rzuca światło na fundamentalne zderzenie między nowatorską terapią a tradycyjnym regulatorem. Powody odrzucenia nie dotyczyły tyle samego MDMA, co jakości i wiarygodności danych zebranych przez MAPS/Lykos.¹⁴

1. „Functional Unblinding” (Funkcjonalne Odślepienie): To był główny zarzut. Badanie miało być „podwójnie ślepe”, ale efekty MDMA są tak oczywiste, że 94% pacjentów w grupie MDMA i 75% w grupie placebo poprawnie odgadło, co otrzymało.¹⁴ To fundamentalnie podważa wartość grupy kontrolnej. Skoro pacjenci wiedzieli, że dostają placebo, czy ich gorsze wyniki nie wynikały po prostu z rozczarowania?
2. Niestandaryzowana Terapia: To, co w protokole Hakomi jest cnotą (elastyczność, podążanie za pacjentem) ¹, dla regulatora FDA jest wadą. FDA nie reguluje psychoterapii.¹⁴ Panel obawiał się, że przez „elastyczny” manual ¹⁸ nie wiadomo, co tak naprawdę działa – lek, specyficzny terapeuta, czy może sama nadzieja (efekt placebo wzmocniony odślepieniem).¹⁴
3. Brakujące Dane Bezpieczeństwa: To był karygodny błąd po stronie Lykos. FDA wymaga, by przy ocenie leku o potencjale nadużywania zbierać dane nie tylko o negatywnych, ale i pozytywnych skutkach ubocznych (np. euforia, błogostan). Lykos nie zebrał systematycznie tych danych, uniemożliwiając FDA pełną ocenę potencjału nadużywania leku.¹⁴
4. Wrażliwość Pacjentów i Nadużycia: Panel wyraził ogromne zaniepokojenie wrażliwością pacjentów w stanie zmienionej świadomości. Pojawiły się doniesienia o „napaściach i niewłaściwym zachowaniu seksualnym” podczas badań.¹⁴ Choć były to odosobnione przypadki, dla regulatora dbającego o zdrowie publiczne, był to sygnał alarmowy najwyższej wagi.

Odpowiedź MAPS i Lykos

Organizacje te były oburzone. Ich główny argument: FDA „przesuwa słupki bramki” (moving the goalposts).¹⁵ Zarzucili agencji, że ta w 2017 roku formalnie zatwierdziła projekt badania (protokół) w ramach procedury „Special Protocol Assessment”, a następnie, po tym jak wydano miliony dolarów i zakończono badania, skrytykowała ten sam projekt, który wcześniej zaakceptowała.¹⁵

Zderzyły się tu dwa światy. Świat pionierów, przekonanych o słuszności swojej misji, i świat regulatorów, dla których priorytetem jest metodologia i bezpieczeństwo populacyjne. Decyzja Australii, podjęta wbrew ekspertom ²⁰, i decyzja FDA, podjęta w oparciu o twardą krytykę metodologiczną ¹⁴, nie są sprzecznością. To dwa różne systemy, które odpowiedziały na dwa różne pytania.

Przyszłość Terapii MDMA w Polsce i Europie

Decyzja FDA ma globalne konsekwencje. Europejska Agencja Leków (EMA) zwykle bacznie przygląda się działaniom swojej amerykańskiej odpowiedniczki. Badania Fazy 3 MAPS toczyły się również w Europie, m.in. w Holandii, Niemczech, Czechach i Wielkiej Brytanii ²⁷, a eksperci wzywają EMA do aktywnego zaangażowania się w ocenę regulacyjną.²⁸ Jednak odrzucenie wniosku w USA z pewnością opóźni i skomplikuje ten proces na naszym kontynencie.

A co w Polsce? Na naszym podwórku temat dopiero raczkuje, ale zainteresowanie naukowe rośnie. W polskich czasopismach naukowych, jak „Psychiatria Polska”, pojawiają się pierwsze krytyczne przeglądy narracyjne, stawiające pytanie: „Czy psychoterapia wspomagana metylenodioksymetaamfetaminą (MDMA) okaże się przełomowa w terapii opornego na leczenie zespołu stresu pourazowego?”.³ Ton tych publikacji jest, co słuszne, ostrożny i analityczny.³

Jednocześnie działają organizacje pozarządowe, jak Polskie Towarzystwo Psychodeliczne, czy Holomind – Instytut Terapii Psychodelicznej, które wykonują kluczową pracę edukacyjną, budując świadomość na temat potencjału i ryzyka tych terapii.⁶

Obecnie znajdujemy się w Polsce w fazie edukacyjnej i przygotowawczej. Nasz system będzie czekał na decyzje większych graczy – EMA i FDA. Dlatego artykuły takie jak ten, pisane przez specjalistów, którzy jako jedni z pierwszych w kraju przeszli formalne szkolenie z protokołu MAPS ¹, są kluczowe dla ustawienia wysokiego, merytorycznego poziomu tej nieuniknionej debaty.

Podsumowanie: Moje Wnioski jako Terapeuty

Odrzucenie wniosku przez FDA nie unieważnia ani głębi metody pracy, którą poznałem na szkoleniu ¹, ani potężnych wyników uzyskanych przez pacjentów w badaniach Fazy 3.⁴

W mojej ocenie, to, co wydarzyło się w sierpniu 2024, było porażką strategii regulacyjnej firmy Lykos, a nie porażką koncepcji terapii wspomaganej MDMA. Regulatorzy otrzymali pakiet danych, który był metodologicznie wadliwy i niekompletny w kluczowych obszarach (dane o nadużywaniu).¹⁴

Odrzucenie to jest druzgocącym ciosem dla milionów pacjentów, ale jest opóźnieniem, a nie końcem. Zmusza ono świat naukowy do przeprowadzenia lepszych badań, wypracowania lepszych standardów i rzetelniejszego zbierania danych.

Jako terapeuta, podjąłem się tego szkolenia, ponieważ widzę, że obecne metody leczenia traumy zbyt często zawodzą.² Terapia MDMA-AT pozostaje najbardziej obiecującą metodą leczenia PTSD od dekad.⁸ Decyzja FDA paradoksalnie wzmacnia znaczenie treningu, który odbyłem. Pokazuje, że tej terapii nie da się sprowadzić do pigułki. Dowodzi, że aby zarządzać ryzykiem, którego tak obawia się FDA – zwłaszcza wrażliwością pacjenta i potencjałem nadużyć ¹⁴ – potrzebni są terapeuci wyszkoleni według najwyższych standardów etycznych, świadomi zasad „loving presence” i bezwzględnie przestrzegający protokołu.¹

Moim celem jako terapeuty jest bycie gotowym na dzień, w którym ta metoda – po przejściu rygorystycznej, poprawionej ścieżki regulacyjnej – stanie się legalna i dostępna w Polsce. Moi pacjenci zasługują na dostęp do terapii, która naprawdę leczy.

---

Wezwanie do Działania

Leczenie traumy i PTSD to złożony, długotrwały proces. Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich zmaga się z zespołem stresu pourazowego, kluczowe jest szukanie profesjonalnej pomocy opartej na dowodach naukowych. Zapraszam do kontaktu, aby omówić dostępne, zatwierdzone i skuteczne metody psychoterapii traumy, z których korzystamy w naszym gabinecie.

Debata na temat przyszłości psychoterapii, w tym terapii wspomaganych, dopiero się rozpoczyna.

Cytowane prace

1. Terapia z wykorzystaniem MDMA – relacja ze szkolenia MAPS …, otwierano: listopada 1, 2025, https://psychedelicprocess.com/terapia-z-wykorzystaniem-mdma-relacja-ze-szkolenia-maps/
2. FDA rejects MDMA-assisted therapy for PTSD treatment – a drug researcher explains the challenges psychedelics face – Healthed, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.healthed.com.au/clinical_articles/fda-rejects-mdma-assisted-therapy-for-ptsd-treatment-a-drug-researcher-explains-the-challenges-psychedelics-face/
3. Słowo kluczowe PTSD – Psychiatria Polska, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.psychiatriapolska.pl/Slowo-kluczowe-PTSD/4808
4. MDMA-assisted therapy for severe PTSD: a randomized, double …, otwierano: listopada 1, 2025, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33972795/
5. MDMA (Ecstasy) Fast Facts – Department of Justice, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.justice.gov/archive/ndic/pubs3/3494/index.htm
6. Terapie z użyciem psychodelików – leczenie zaburzeń …, otwierano: listopada 1, 2025, https://konopnybuch.pl/terapie-z-uzyciem-psychodelikow-leczenie-zaburzen-psychicznych-mdma-i-psylocybina/
7. Once upon a time, MDMA was legal – so what changed? – Unharm, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.unharm.org/once-upon-a-time-mdma-was-legal-so-what-changed/
8. MDMA and MDMA-Assisted Therapy | American Journal of Psychiatry, otwierano: listopada 1, 2025, https://psychiatryonline.org/doi/10.1176/appi.ajp.20230681
9. MDMA: history and lessons learned (part 1) | Transform, otwierano: listopada 1, 2025, https://transformdrugs.org/blog/mdma-history-and-lessons-learned-part-1
10. Rediscovering MDMA (ecstasy): the role of the American chemist Alexander T. Shulgin – PubMed, otwierano: listopada 1, 2025, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20653618/
11. Alexander Shulgin – Wikipedia, otwierano: listopada 1, 2025, https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Shulgin
12. Towards Breakthrough Healing: A History and Overview of Clinical …, otwierano: listopada 1, 2025, https://maps.org/news/bulletin/towards-breakthrough-healing-a-history-and-overview-of-clinical-mdma-research-3/
13. The History of MDMA as an Underground Drug in the United States, 1960-1979, otwierano: listopada 1, 2025, https://open-foundation.org/the-history-of-mdma-as-an-underground-drug-in-the-united-states-1960-1979/
14. From Secret Tests to Therapy Trials: MDMA’s Long Road to …, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.fdli.org/2025/03/from-secret-tests-to-therapy-trials-mdmas-long-road-to-legitimacy/
15. MAPS Statement on FDA’s Public Release of Complete Response Letter for MDMA-assisted Therapy, otwierano: listopada 1, 2025, https://maps.org/2025/09/04/fda-public-release-of-crl/
16. History and future of the Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS) – PubMed, otwierano: listopada 1, 2025, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24830183/
17. MDMA – Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies – MAPS, otwierano: listopada 1, 2025, https://maps.org/mdma/
18. A Manual for MDMA-Assisted Psychotherapy in the Treatment of Posttraumatic Stress Disorder, otwierano: listopada 1, 2025, https://maps.org/research-archive/mdma/MDMA-Assisted-Psychotherapy-Treatment-Manual-Version7-19Aug15-FINAL.pdf
19. A New Era of Psychedelic Medicine in Australia | The Regulatory …, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.theregreview.org/2024/04/23/perkins-a-new-era-of-psychedelic-medicine-in-australia/
20. Why didn’t the TGA consult with Australian researchers and clinicians with experience in psilocybin-assisted psychotherapy for treatment-resistant major depressive disorder? – PMC – NIH, otwierano: listopada 1, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10291361/
21. Change to classification of psilocybin and MDMA to enable prescribing by authorised psychiatrists | Therapeutic Goods Administration (TGA), otwierano: listopada 1, 2025, https://www.tga.gov.au/news/media-releases/change-classification-psilocybin-and-mdma-enable-prescribing-authorised-psychiatrists
22. Australia’s approval of MDMA and psilocybin for PTSD and depression is premature, say critics | The BMJ, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.bmj.com/content/382/bmj.p1599
23. The down-scheduling of MDMA and psilocybin(e): Too fast and too soon – PMC – NIH, otwierano: listopada 1, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10291367/
24. News: Australia offers MDMA drug therapy for… (The Washington Post) – Behind the headlines – NLM – NCBI, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/search/research-news/19219/
25. FDA Advisory Panel Rejects MDMA-Assisted Therapy for PTSD …, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.pharmacytimes.com/view/fda-advisory-panel-rejects-mdma-assisted-therapy-for-ptsd
26. With Lykos CRL now public, FDA opens new era of accountability – Labiotech.eu, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.labiotech.eu/trends-news/lykos-crl/
27. MDMA-assisted psychotherapy for people diagnosed with treatment-resistant PTSD: what it is and what it isn’t – NIH, otwierano: listopada 1, 2025, https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC7218633/
28. Expert opinions on implementation of MDMA-assisted therapy in Europe: critical appraisal towards training, clinical practice, and regulation: European Journal of Psychotraumatology: Vol 15, No 1 – Taylor & Francis Online, otwierano: listopada 1, 2025, https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/20008066.2024.2378651